Rafet el roman gönül yarası

Gönül yarası
Olmadık yerde kanar durur. anıların ruhu dolanır
Anlatmaya kelimeler yetmez
Her şey bitmiş, anlamını yitirmiş
Hayat kare kare geçiyor gözlerimden
Doyamadan nasıl geçti bunca zaman
Islanır kirpiklerim yüzüme bulaşır yaşlarım
Ateş topu düşer yüreğime alev alev yanar içimde
Alır başımı yollara düşerim, kara kara düşünürüm
Üzülürüm kızarım halime, koşarım son sürat, yorulunca
Yığılıp kaldığım yerde adını sayıklarım gündüz gece
Nereye baksam izlerin var silinmiyor
Gönül yarası bu geçmek bilmiyor

Yalan sözler gülüşlere
Kandın gittin ellere
Kimbilir kaç senelerce
Yanar durur bu içimde

Gün görmeyen şu yüzüm bilir
Sen de güldüm seni sevdim
Dönsen de kıymeti yok
Düştün gözümden bir kere

Adaletsiz koca dünya yine olan bana oldu
Aşk ateşi yar acısı dönüp durup beni vurdu

Şimdi gönül yaralı, kırık kolu kanadı
Sende kaldı yarısı, varsın dursun acısı
Şimdi gönül yaralı, kırık kolu kanadı
Sende kaldı yarısı, varsın dursun acısı
Gönül yarası

Yitik marur gönlüme
Kıydın gittin ömrüme
Neyim varsa inandığım
Kayıp ziyan şimdi yarım

Gün görmeyen şu yüzüm bilir
Sen de güldüm seni sevdim
Dönsen de kıymeti yok
Düştün gözümden bir kere

Adaletsiz koca dünya yine olan bana oldu
Aşk ateşi yar acısı dönüp durup beni vurdu

Şimdi gönül yaralı, kırık kolu kanadı
Sende kaldı yarısı, varsın dursun acısı
Şimdi gönül yaralı, kırık kolu kanadı
Sende kaldı yarısı, varsın dursun acısı
Gönül yarası, gönül yarası